Koračajući ulicama Šamca, svaka škripa koraka vodi vas kroz vrijeme, otkrivajući bogatu tapiseriju života ovog malog grada. Na jednom od tih putanja, smjestio se hram Svetog Velikomučenika Dimitrija – mjesto gdje se istorija, duhovnost i zajednica prepliću u savršenoj harmoniji. Ova pravoslavna crkva, sa svojom toplinom i jedinstvenim karakterom, nudi više od obične duhovne utjehe; ona je simbol dugog trajanja, kulturnog bogatstva i duhovnosti koje obogaćuju opštinu Šamac. U ovom članku, vodićemo vas na duhovno putovanje kroz istoriju i značaj ovog važnog mjesta.
Izgradnja hrama Svetog Velikomučenika Dimitrija, dimenzija 18,18h16,3 metara, započeta je 17. juna 1925. godine. Temelje je osvještao 9. avgusta 1925. godine jerej Dimitrije Dimitrijević, po blagoslovu episkopa šabačkog Mihaila, administratora Eparhije zvorničko-tuzlanske. Hram je osvještao 12/25. novembra 1934. godine episkop zvorničko- tuzlanski Nektarije Krulj. Zvonik je odvojen od hrama i on je naknadno izgrađen, a osvještao ga je episkop zvorničko- tuzlanski Vasilije, 8. novembra 2007. godine.
Arhitektura crkve je karakteristična za pravoslavne crkve u regionu, sa prelijepim detaljima u vizantijskom stilu. Njena spoljašnjost krasi klasični pravoslavni krst, dok unutrašnjost nudi uvid u bogatu ikonografiju i umjetnost.
Prvobitne ikone na ikonostasu u baroknom stilu na platnu, oslikao je akademski slikar Roman Petrović iz Sarajeva. Novi ikonostas u duborezu od orahovog drveta izradili su Simo i Đorđe Krstanović iz Šamca. Ikone na novom ikonostasu živopisao je Nikola Đurović iz Kosijerića od 2009. do 2012. godine.
Posvećenje crkve Svetom Dimitriju, mučeniku koji je bio poznat po svojoj hrabrosti i odanosti vjeri, odražava duboku posvećenost lokalne zajednice njegovim vrijednostima. Liturgije, krštenja i vjenčanja, igraju ključnu ulogu u svakodnevnom životu vjernika. Posebne službe i praznična slavlja privlače mnoštvo posjetilaca.
Osim što služi kao duhovno središte, hram Svetog Velikomučenika Dimitrija ima značajnu ulogu u očuvanju vjerskog i kulturnog identiteta, kao i promociji kulturne baštine. Crkva često organizuje različite aktivnosti kao što su crkvene izložbe, svečane akademije i besjede, koje uključuju sve uzraste, od školske djece do starijih osoba, gdje se doprinosi očuvanju lokalnih tradicija i običaja. Crkva je takođe mjesto gdje se čuvaju i prenose usmene tradicije i običaji, što dodatno pojačava njen značaj u zajednici.
Neposredno preko puta hrama Svetog Velikomučenika Dimitrija, kao nježni podsjetnik na duhovnu raznovrsnost ovog područja, nalazi se katolička crkva Srce Isusovo. Ova blizina među crkvama, koja oslikava harmoniju između pravoslavne i katoličke tradicije, nije samo fizička već i simbolična, predstavljajući most između različitih vjerovanja i vrijednosti. Dok Hram Svetog Dimitrija nudi svoj spokoj i duhovnu utjehu, katolička crkva s druge strane ulice dodaje još jedan sloj duhovne i kulturne ljepote. Blizina ove dvije crkve, koje su i vizuelno i duhovno bliske, predstavlja izuzetnu vrijednost za lokalnu zajednicu, naglašavajući harmoniju i međusobno poštovanje koje obuhvata Šamac.
